يكي از مهمترين رويدادهاي بينالمللي كه در زمينه توسعه پايدار وجود دارد، نشست جهاني توسعه پايدار(WSSD) است. در اين نشست توافقهايي در زمينه توسعه پايدار ميان شركتكنندگان انجام شد.
كاهش تعداد افرادي كه دسترسي به آب ندارد به نصف تا سال 2015 ميلادي، به حداقل رساندن مواد شيميايي كه بر سلامتي انسان و طبيعت اثرات مخرب ميگذارند تا سال 2020 ميلادي، نصف كردن سرعت كاهش ذخيرههاي دريايي و رساندن منابع دريايي به سطحي پايدار تا سال 2015 ميلادي، كاهش روند از بين رفتن تنوع طبيعي تا سال 2010 ميلادي، افزايش پايداري در استفاده از انرژيهاي تجديدشونده و برنامهريزي براي تدوين برنامهاي 10 ساله در مورد توسعه پايدار از اصليترين توافقات اين نشست بود.
هرچند اين روزها بسياري از دولتمردان و فعالان زيست محيطي به دنبال رسيدن به توسعه پايدار هستند، اما برخي فعالان زيست محيطي اين گزينه را براي حفظ محيط زيست كافي نميدانند.
آنها معتقدند در با توجه به روند استفاده از منابع تمام شونده و از بين بردن منابع در جهان واژه "توسعه پايدار" مناسب نيست و بايد از لفظ جايگزيني چون "پايداري توسعه" استفاده كرد تا اين مفهوم در ذهن تداعي نشود كه قرار است منابع جديدي توليد شود.
منبع :
همشهری آنلاین + ویکیپدیا
نظرات شما عزیزان: